ڤايوْڠ

ภาษามลายูแบบปัตตานี

รากศัพท์

สืบทอดจากมาเลย์อิกดั้งเดิม *payuŋ, จากมาลาโย-พอลินีเชียนดั้งเดิม *payuŋ; ร่วมเชื้อสายกับมาเลเซีย payung

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pa.joŋ/

คำนาม

ڤايوْڠ (อักษรไทย ปายง)

1. ร่ม