تاء

ภาษาอาหรับ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /taːʔ/

คำนาม

تَاء (ตาอ) ญ. (พหูพจน์ تَاءَات (ตาอาต))

1. อักษรอาหรับ ت (ต)

การผันรูป

การผันรูปคำนามของ تَاء (tāʾ)

Singular	basic singular triptote
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	Construct
ไม่เป็นทางการ	تَاء tāʾ	التَّاء at-tāʾ	تَاء tāʾ
กรรตุการก	تَاءٌ tāʾun	التَّاءُ at-tāʾu	تَاءُ tāʾu
กรรมการก	تَاءً tāʾan	التَّاءَ at-tāʾa	تَاءَ tāʾa
สัมพันธการก	تَاءٍ tāʾin	التَّاءِ at-tāʾi	تَاءِ tāʾi
ทวิพจน์	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	Construct
ไม่เป็นทางการ	تَاءَيْن tāʾayn	التَّاءَيْن at-tāʾayn	تَاءَيْ tāʾay
กรรตุการก	تَاءَانِ tāʾāni	التَّاءَانِ at-tāʾāni	تَاءَا tāʾā
กรรมการก	تَاءَيْنِ tāʾayni	التَّاءَيْنِ at-tāʾayni	تَاءَيْ tāʾay
สัมพันธการก	تَاءَيْنِ tāʾayni	التَّاءَيْنِ at-tāʾayni	تَاءَيْ tāʾay
Plural	sound feminine plural
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	Construct
ไม่เป็นทางการ	تَاءَات tāʾāt	التَّاءَات at-tāʾāt	تَاءَات tāʾāt
กรรตุการก	تَاءَاتٌ tāʾātun	التَّاءَاتُ at-tāʾātu	تَاءَاتُ tāʾātu
กรรมการก	تَاءَاتٍ tāʾātin	التَّاءَاتِ at-tāʾāti	تَاءَاتِ tāʾāti
สัมพันธการก	تَاءَاتٍ tāʾātin	التَّاءَاتِ at-tāʾāti	تَاءَاتِ tāʾāti