ᦄᧁᧉ
ภาษาไทลื้อ แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰŋawꟲ¹, จากภาษาจีนเก่า 藕 (OC *ŋoːʔ, “รากบัว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เหง้า, ภาษาลาว ເຫງົ້າ (เหง็้า), ภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨦᩮᩢ᩶ᩣ (หเงั้า), ภาษาเขิน ᩉ᩠ᨦᩮᩢ᩶ᩣ (หเงั้า), ภาษาไทใหญ่ ငဝ်ႈ (ง้ว)
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ŋaw˩˧/
คำนาม แก้ไข
ᦄᧁᧉ (หฺเง้า) (อักษรไทธรรม ᩉ᩠ᨦᩮᩢ᩶ᩣ)
คำประสม แก้ไข
คำลักษณนาม แก้ไข
ᦄᧁᧉ (หฺเง้า)