ငဝ်ႈ
ภาษาไทใหญ่ แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰŋawꟲ¹, จากภาษาจีนเก่า 藕 (OC *ŋoːʔ, “รากบัว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เหง้า, ภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨦᩮᩢ᩶ᩣ (หเงั้า), ภาษาลาว ເຫງົ້າ (เหง็้า), ภาษาไทลื้อ ᦄᧁᧉ (หฺเง้า), ภาษาอาหม 𑜂𑜧 (งว์), 𑜂𑜨𑜧 (งอ̂ว์), หรือ 𑜂𑜧𑜈𑜫 (งว์ว์)
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ŋaw˧˧˨/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /หฺง̄+เ-า/
- สัมผัส: -aw
คำนาม แก้ไข
ငဝ်ႈ • (ง้ว)