ຫຸ່ງ
ภาษาลาว แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาเขมร ល្ហុង (ลฺหุง); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน หุ่ง, ภาษาไทดำ ꪶꪬ꪿ꪉ (โห่ง)
การออกเสียง แก้ไข
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [huŋ˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [huŋ˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ຫຸ່ງ
- สัมผัส: -uŋ
- คำพ้องเสียง: ຮຸ່ງ (ฮุ่ง) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)
คำนาม แก้ไข
ຫຸ່ງ • (หุ่ง)