ຫຸງ
ภาษาลาว แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *truŋᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 烘 (MC huwng|xuwng|huwngH|xuwngH, “อบ; ทำให้แห้งด้วยไฟ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หุง, ภาษาคำเมือง ᩉᩩᨦ (หุง) หรือ ᩉᩫ᩠ᨦ (ห็ง), ภาษาไทใหญ่ ႁုင် (หุง), ภาษาอาหม 𑜍𑜤𑜂𑜫 (รุง์)
การออกเสียง แก้ไข
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [huŋ˩(˧)]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [huŋ˥˧˧]
- การแบ่งพยางค์: ຫຸງ
- สัมผัส: -uŋ