ดูเพิ่ม: แหง่, แห่ง, และ แห้ง

ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์แหฺง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงngɛ̌ɛ
ราชบัณฑิตยสภาngae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ŋɛː˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

แหง

  1. อาการของหน้าที่แสดงความเก้อหรือจนปัญญา ในคำว่า หน้าแหง
  2. ค้างอยู่
    ยิงฟันแหง
    คอยแหง

รากศัพท์ 2 แก้ไข

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว (ngên6, แข็ง)[1]

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

แหง

  1. (ภาษาปาก) แน่, แน่นอน
    ชนะแหง

ดูเพิ่ม แก้ไข

อ้างอิง แก้ไข