ลิเก
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากเปอร์เซียคลาสสิก ذکر (ษิกร, “การเอ่ยถึง”), จากภาษาอาหรับ ذِكْر (ษิกร, “การรำลึก”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ลิ-เก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lí-gee |
ราชบัณฑิตยสภา | li-ke | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /li˦˥.keː˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ลิเก
คำกริยา แก้ไข
ลิเก
- (ภาษาปาก, สแลง) ใช้คำหรูหราหรือใช้ความเปรียบมากเกินความจำเป็นจนฟังดูเชย
- ท่าทางก็ไม่เชย แต่ทำไมพูดจาลิเกจัง
- (ภาษาปาก, สแลง) พูดเพ้อเจ้อเลื่อนลอย
- งานกระจอกแบบนี้เขาจะยกขบวนนักร้องดังมาร้องเพลงเชียวรึ พูดลิเกไปได้
- (ภาษาปาก, สแลง) แต่งตัวให้หรูหราเกินพอดีจนดูเชย
- จะไปงานทำบุญแค่นี้ก็ใส่เพชรเต็มตัว ลิเกจัง