ปิ่น
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ປິ່ນ (ปิ่น), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง binq (ปิ่น-ไม้หรือกระดูกที่แหลมออกมา)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ปิ่น | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpìn |
ราชบัณฑิตยสภา | pin | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pin˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ปิ่น