คูถ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต गूथ (คูถ) หรือภาษาบาลี คูถ
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | คูด | [เสียงสมาส] คู-ถะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kûut | kuu-tà- |
ราชบัณฑิตยสภา | khut | khu-tha- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰuːt̚˥˩/(สัมผัส) | /kʰuː˧.tʰa˨˩./ |
คำนาม แก้ไข
คูถ
คำประสม แก้ไข
ภาษาบาลี แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม แก้ไข
คูถ ช.
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "คูถ" (เพศชาย)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | คูโถ | คูถา |
กรรมการก (ทุติยา) | คูถํ | คูเถ |
กรณการก (ตติยา) | คูเถน | คูเถหิ หรือ คูเถภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | คูถสฺส หรือ คูถาย หรือ คูถตฺถํ | คูถานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | คูถสฺมา หรือ คูถมฺหา หรือ คูถา | คูเถหิ หรือ คูเถภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | คูถสฺส | คูถานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | คูถสฺมิํ หรือ คูถมฺหิ หรือ คูเถ | คูเถสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | คูถ | คูถา |