กำยาน
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (เลิกใช้) กำยาร
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษามาเลเซีย kemenyan (เป็นไปได้ว่ายืมผ่านมาเลเซียคลาสสิก kamiñan)[1][2]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກຳຍານ (กำยาน), ภาษาเขมร កំញាន (กํญาน), ภาษาจามตะวันตก [script needed] (kamơñan), ภาษาพม่า ကက္ကုကမျဉ်း (กกฺกุกมฺยญ์:)
เดิมเชื่อว่ายืมมาจากภาษามอญ [ก็อมยาน][3] แต่ไม่มีคำนี้
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | กำ-ยาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gam-yaan |
ราชบัณฑิตยสภา | kam-yan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kam˧.jaːn˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
กำยาน
- วัตถุหอมชนิดหนึ่ง เกิดจากยางใสกลิ่นหอมที่ออกจากเปลือกของต้นกำยาน (2) บางชนิด เกิดขึ้นได้เนื่องจากเปลือกถูกกรีดหรือมีราลง ก็จะขับยางใสกลิ่นหอมออกมา เมื่อแห้งจะแข็งติดอยู่กับลำต้นแกะออกมาได้
- ชื่อไม้ต้นขนาดกลางหลายชนิดในสกุลกำยาน วงศ์ Styracaceae ขึ้นตามป่าเขาในระดับสูง ใบเดี่ยว ด้านบนสีขาว ดอกสีขาว หอมอ่อน ๆ ไม้ต้นชนิดนี้บางชนิดเมื่อเปลือกถูกกรีดหรือมีราลง ก็จะขับยางใสกลิ่นหอมออกมา เมื่อแห้งจะแข็งติดอยู่กับลำต้น แกะออกมาได้ เรียกว่า กำยาน (1)
- (กล้วย~) ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่ง มีกลิ่นหอม
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
วัตถุหอมชนิดหนึ่ง
|