piss

ภาษาอังกฤษ

รากศัพท์

สืบทอดจากอังกฤษกลาง pisse (คำนาม), pissen (คำกริยา), จากฝรั่งเศสเก่า pissier, จากละตินตลาด *pīssiāre, เลียนเสียงธรรมชาติ

คำนาม

piss (นับได้และนับไม่ได้, พหูพจน์ pisses)

1. (somewhat หยาบคาย, สแลง) เยี่ยว

คำกริยา

piss (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม pisses, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล pissing, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล pissed)

1. (อกรรม, mildly หยาบคาย, สแลง) ถ่ายปัสสาวะ, เยี่ยว