ภาษาอังกฤษ

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
  • IPA: /beltʃ/
  • คำอ่านภาษาไทย: เบลชฺ

คำกริยา

แก้ไข

belch

  1. (อกรรมกริยา) เรอ (เอาอากาศจากภายในท้องออกทางปากอย่างดัง)
    He wiped his hand across his mouth, then belched loudly. (เขาเอามือขึ้นปิดปาก เมื่อเรอเสียงดัง)
  2. (อกรรมกริยา, สกรรมกริยา) ส่งออกมาเป็นจำนวนมาก, ปริมาณมาก เช่น ควัน, เปลวไฟ

รูปกริยา

แก้ไข
กริยาช่องที่ 1
(Infinitive)
กริยาช่องที่ 2
(Simple past)
กริยาช่องที่ 3
(Past participle)
กริยาในรูป -ing
(Present participle)
สรรพนามบุรุษที่ 3
(Third-person singular simple present)
belch belched belched belching belches

คำพ้องความ

แก้ไข

คำที่สัมพันธ์กัน

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

belch (พหูพจน์ belches)

  1. การเรอ, เสียงที่มาจากอาการเรอ

คำพ้องความ

แก้ไข