ภาษาอังกฤษ

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
  • IPA: /ə'nɔɪ/
  • คำอ่านภาษาไทย: เออะ นอย

คำกริยา

แก้ไข

annoy (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม annoys, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล annoying, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล annoyed)

  1. (สกรรม) ทำให้โกรธหรือเคือง
It really annoys me when you act so selfishly. - มันทำให้ฉันโกรธมากเมื่อเธอแสดงพฤติกรรมเห็นแก่ตัว
  1. (สกรรม) รบกวน
Close the door if the noise is annoying you. - ให้ปิดประตูเมื่อมีเสียงดังมารบกวนเธอ

คำพ้องความ

แก้ไข

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข