ᦋᧂ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɟaŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ชัง, คำเมือง ᨩᩢ᩠ᨦ (ชั‍ง), ลาว ຊັງ (ซัง), ไทใหญ่ ၸင်း (จั๊ง), จ้วง caengz

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡saŋ˥˩/

คำกริยา

ᦋᧂ (ชัง) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦋᧂ)

1. ชัง, เกลียด

   ᦙᦲ ᦅᦳᧃ ᦋᧂ ᦅᦸᧉ ᦙᦲ ᦅᦳᧃ ᦣᧅᦠᦳᧄ

   มี คุน ชัง ค้อ̂ มี คุน ฮักหุม

   มีคนเกลียดก็[ต้อง]มีคนรัก

   ᦊᦱᧈ ᦺᦔ ᦋᧂ ᦕᦴᧉᦺᦢᧉ

   ห‍ย่า ไป ชัง ผู้ไบ้

   อย่าไปชังคนใบ้