ภาษาไทลื้อ

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *suːŋᴬ¹; เทียบภาษาจีนยุคกลาง (MC sjuwng) หรือ (MC sjuwng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สูง, ภาษาลาว ສູງ (สูง), ภาษาไทดำ ꪎꪴꪉ (สุง), ภาษาไทใหญ่ သုင် (สุง), ภาษาไทใต้คง ᥔᥧᥒᥴ (สู๋ง), ภาษาอ่ายตน ꩬုင် (สุง์), ภาษาพ่าเก ꩬုင် (สุง์), ภาษาอาหม 𑜏𑜤𑜂𑜫 (สุง์)

การออกเสียง

แก้ไข

คำคุณศัพท์

แก้ไข

ᦉᦳᧂ (สุง) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦉᦳᧂ)

  1. สูง
    ᦐᦱᧉ ᦋᦳᧄᧈᦶᦍᧄᧉ ᦟᧁᦶᦟᧇ ᦷᦎ ᦉᦳᧂ
    หฺน้า ชุ่มแย้ม เลาแลบ โต สุง
    หน้ายิ้มแย้ม เอวบาง ตัวสูง