ภาษาไทลื้อ

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *suːŋᴬ¹; เทียบจีนยุคกลาง (MC sjuwng) หรือ (MC sjuwng); ร่วมเชื้อสายกับไทย สูง, ลาว ສູງ (สูง), ไทดำ ꪎꪴꪉ (สุง), ไทใหญ่ သုင် (สุง), ไทใต้คง ᥔᥧᥒᥴ (สู๋ง), อ่ายตน ꩬုင် (สุง์), พ่าเก ꩬုင် (สุง์), อาหม 𑜏𑜤𑜂𑜫 (สุง์)

การออกเสียง

แก้ไข

คำคุณศัพท์

แก้ไข

ᦉᦳᧂ (สุง) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦉᦳᧂ)

  1. สูง
    ᦐᦱᧉ ᦋᦳᧄᧈᦶᦍᧄᧉ ᦟᧁᦶᦟᧇ ᦷᦎ ᦉᦳᧂ
    ห‍น้า ชุ่มแย้ม เลาแลบ โต สุง
    หน้ายิ้มแย้ม เอวบาง ตัวสูง