ภาษาไทใต้คง

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *χiəŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย เขียง, ลาว ຂຽງ (ขย̂ง), คำเมือง ᨡ᩠ᨿᨦ (ขยง), เขิน ᨡ᩠ᨿᨦ (ขยง), ไทลื้อ ᦵᦃᧂ (เฃง), ไทใหญ่ ၶဵင် (เขง)

คำนาม

แก้ไข

ᥑᥥᥒᥴ (เฃ๋ง) (อักขรวิธี 1963 ᥑᥥᥒ́)

  1. เขียง