သိုဝ်ႈ
ภาษาไทใหญ่ แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *zɤːᴮ (“ตรง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ซื่อ, ภาษาคำเมือง ᨪᩨ᩵ (ซื่), ภาษาเขิน ᨪᩨ᩵ (ซื่), ภาษาอีสาน ซื่อ หรือ ซือ, ภาษาลาว ຊື່ (ซื่), ภาษาไทลื้อ ᦌᦹᧈ (ซื่), ภาษาไทดำ ꪏꪳ꪿ (ซึ่), ภาษาไทใต้คง ᥔᥪ (สื), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜤𑜈𑜫 (สึว์), ภาษาจ้วง soh, ภาษาจ้วงแบบหนง swh
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /sʰɯː˧˧˨/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ส̄ือ/
- สัมผัส: -ɯː
คำคุณศัพท์ แก้ไข
သိုဝ်ႈ • (สึ้ว) (คำอาการนาม တၢင်းသိုဝ်ႈ)