ກິ້ງກ່ອມ

ภาษาลาว

รากศัพท์

ກິ້ງ (กิ้ง, “กลิ้ง”) +‎ ກ່ອມ (ก่อม, “กล่อม”)

คำกริยา

ກິ້ງກ່ອມ • (กิ้งก่อม) (คำอาการนาม ການກິ້ງກ່ອມ)

1. ชักชวน, ผูกมัด

คำพ้องความ

• ຊັກຊວນ (ซักซวน), ກ້ຽວຝັ້ນ (ก้ย̂วฝั้น), ເສບສົມ (เสบส็ม)