ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ไขว้ +‎ โรง; เดิมเป็นภาษาใช้ในการพนันหวย ก ข มีตัวโรงเช้า โรงคํ่า เมื่อผู้แทงระบุตัวแทงแล้ว ถ้าหากตัวออกกลับกันเสีย ก็เรียกว่า ขุนบาลกินอย่างไขว้โรง

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ไคฺว่-โรง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkwâi-roong
ราชบัณฑิตยสภาkhwai-rong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰwaj˥˩.roːŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

ไขว้โรง

  1. (ล้าสมัย) กลับตรงกันข้าม

คำพ้องความ แก้ไข