โรง
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩁᩰᩫ᩠ᨦ (โร็ง), ลาว ໂຮງ (โฮง), ไทลื้อ ᦷᦣᧂ (โฮง), ไทใหญ่ ႁူင်း (หู๊ง); เทียบเขมร រោង (โรง), มอญ ရိုၚ် (ริุง์), พม่า ရုံ (รุํ)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | โรง | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | roong |
| ราชบัณฑิตยสภา | rong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /roːŋ˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขโรง
- สิ่งปลูกสร้างที่มีหลังคาคลุม ปรกติพื้นอยู่ติดกับดิน สำหรับเป็นที่อยู่อาศัย ประกอบการ หรือไว้สิ่งของเป็นต้น
- โรงลิเก
- โรงทอผ้า
- โรงเหล้า
- โรงรถ
- โรงพิมพ์
คำลักษณนาม
แก้ไขโรง
- เรียกสิ่งปลูกสร้างเช่นนั้น
- ลิเกโรงหนึ่ง
- โรงทอผ้า 2 โรง
ภาษาญัฮกุร
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /roːŋ/
คำนาม
แก้ไขโรง