ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩁᩰᩫ᩠ᨦ (โร็ง), ภาษาลาว ໂຮງ (โฮง), ภาษาไทลื้อ ᦷᦣᧂ (โฮง), ภาษาไทใหญ่ ႁူင်း (หู๊ง); เทียบภาษาเขมร រោង (โรง), ภาษามอญ ရိုၚ် (ริุง์), ภาษาพม่า ရုံ (รุํ)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์โรง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงroong
ราชบัณฑิตยสภาrong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/roːŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

โรง

  1. สิ่งปลูกสร้างที่มีหลังคาคลุม ปรกติพื้นอยู่ติดกับดิน สำหรับเป็นที่อยู่อาศัย ประกอบการ หรือไว้สิ่งของเป็นต้น
    โรงลิเก
    โรงทอผ้า
    โรงเหล้า
    โรงรถ
    โรงพิมพ์

คำลักษณนาม แก้ไข

โรง

  1. เรียกสิ่งปลูกสร้างเช่นนั้น
    ลิเกโรงหนึ่ง
    โรงทอผ้า 2 โรง

ภาษาญัฮกุร แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

คำนาม แก้ไข

โรง

  1. โรง