ดูเพิ่ม: เว่า และ เว้า

ภาษาแสก

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̥.bawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย เบา, คำเมือง ᨷᩮᩢᩤ (เบัา), ลาว ເບົາ (เบ็า), ไทลื้อ ᦢᧁ (เบา), เขิน ᨷᩮᩢᩤ (เบัา), ไทใหญ่ မဝ် (มว) หรือ ဝဝ် (วว), ไทใต้คง ᥛᥝ (เมา), อาหม 𑜉𑜨𑜧 (มอ̂ว์), จ้วง mbaeu

คำคุณศัพท์

แก้ไข

เว๋า

  1. เบา (ไม่หนัก)