เพียร
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
แผลงมาจาก เวียร, จากภาษาสันสกฤต वीर्य (วีรฺย) หรือภาษาบาลี วิริย
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | เพียน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | piian |
ราชบัณฑิตยสภา | phian | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰia̯n˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | เพียน |
คำนาม แก้ไข
เพียร