ดูเพิ่ม: เพ่ และ เพ๊

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เพ, ภาษาลาว ເພ (เพ)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์เพ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpee
ราชบัณฑิตยสภาphe
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰeː˧/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

เพ

  1. (อกรรม, ล้าสมัย) พังทลาย
    ลมเพลมพัด
    ลมที่พัดให้สิ่งต่าง ๆ พังทลายไป

ภาษาอีสาน แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເພ (เพ)

คำกริยา แก้ไข

เพ (คำอาการนาม การเพ)

  1. (อกรรม) พัง, เสียหาย

ภาษาปักษ์ใต้ แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ตัดมาจาก สัพเพ, จากภาษาบาลี สพฺเพ, รูปผันของสพฺพ (ทั้งหมด)

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

เพ (คำอาการนาม ขว่ามเพ)

  1. หมด, ทั้งหมด