ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์เชียง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchiiang
ราชบัณฑิตยสภาchiang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰia̯ŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง (MC dzyeng, “เมือง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨩ᩠ᨿᨦ (ชยง), ภาษาลาว ຊຽງ (ซย̂ง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦋᧂ (เชง)ภาษาจ้วง cingz (ชิง-เชียง)

คำนาม แก้ไข

เชียง

  1. คำเรียกเมืองทางภาคพายัพและเหนือขึ้นไป
    เชียงใหม่
    เชียงราย
    เชียงตุง

รากศัพท์ 2 แก้ไข

คำนาม แก้ไข

เชียง

  1. เรียกเครื่องหอมชนิดหนึ่งว่า ชะมดเชียง

รากศัพท์ 3 แก้ไข

คำนาม แก้ไข

เชียง

  1. โกฐเชียง

ภาษากฺ๋อง แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

คำนาม แก้ไข

เชียง

  1. ชาม