ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์เขก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkèek
ราชบัณฑิตยสภาkhek
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰeːk̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

เขก (คำอาการนาม การเขก)

  1. ใช้ด้านหลังของข้อนิ้วที่งอเข้าด้วยกันเคาะลงไป
    ใช้มะเหงกเขกหัว

รากศัพท์ 2 แก้ไข

แผลงมาจาก โขก (ขายราคาแพง)

คำกริยา แก้ไข

เขก

  1. ขายราคาแพงกว่าปรกติ[1]
    ในหมู่บ้านมีร้านขายของอยู่ร้านเดียว เวลาต้องการของที่จำเป็นก็ต้องยอมให้เขาเขกเอา ราคาแพงเกือบเท่าตัว

อ้างอิง แก้ไข

  1. ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 24.