เกษียณ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต क्षीण (กฺษีณ); เทียบภาษาบาลี ขีณ
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | กะ-เสียน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gà-sǐian |
| ราชบัณฑิตยสภา | ka-sian | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ka˨˩.sia̯n˩˩˦/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | เกษียน เกษียร | |
คำกริยา แก้ไข
เกษียณ (คำอาการนาม การเกษียณ)
- สิ้นไป (ใช้เกี่ยวกับการกำหนดอายุ)
- เกษียณอายุราชการ