ดูเพิ่ม: เกลื้อน

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์เกฺลื่อน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงglʉ̀ʉan
ราชบัณฑิตยสภาkluean
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/klɯa̯n˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

เกลื่อน (คำอาการนาม ความเกลื่อน)

  1. เรี่ยรายหรือกระจัดกระจายอยู่ทั่วไป
    ลอยเกลื่อน
    หล่นเกลื่อน
คำพ้องความ
แก้ไข

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

เกลื่อน (คำอาการนาม การเกลื่อน)

  1. (ล้าสมัย) ทำให้ยุบหรือราบลง
    เกลื่อนที่
    เกลื่อนฝี

รากศัพท์ 3

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

เกลื่อน (คำอาการนาม การเกลื่อน)

  1. (ล้าสมัย) ทำเนื้อความให้เชือนแชหรือไถลไปเป็นเรื่องอื่น
คำพ้องความ
แก้ไข