เกน
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | เกน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | geen |
| ราชบัณฑิตยสภา | ken | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /keːn˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | เกณฑ์ | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขยืมมาจากภาษาชวา kèn (“บรรดาศักดิ์โบราณสำหรับขุนนางชายหญิง”)[1][2]
คำนาม
แก้ไขเกน
รากศัพท์ 2
แก้ไขคำนาม
แก้ไขเกน
ดูเพิ่ม
แก้ไขอ้างอิง
แก้ไขภาษาคำเมือง
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /keːn˧˧/