หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยแบ่งตามการใช้

ไทย terms categorized by the manner and context in which they are used by speakers.

• หมวดหมู่:ราชาศัพท์ภาษาไทย: ไทย terms used only by royalty.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่ดูหมิ่น: ไทย terms that belittle (lessen in value).
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่มีความหมายขำขัน: ไทย terms that are humorous, amusing or joking.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่มีความหมายสุภาพ: ไทย polite terms, which are used to show deference and respect.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยล้าสมัย: ไทย terms that have one or more senses that are occasionally still found in use, but are clearly old-fashioned or typical of older texts
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยเลิกใช้: ไทย terms that are no longer in current use, but found in older texts.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยโบราณ: ไทย terms that are no longer in general use but still encountered in older literature and still sometimes used for special effect.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่ล่วงเกิน: ไทย terms that are typically considered to offend people.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นทางการ: ไทย terms whose use is typically restricted to polite, ceremonious, non-casual contexts.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก: ไทย terms that are likely to be used primarily in casual conversation rather than in more formal written works, speeches, and discourse.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาเด็ก: ไทย terms that are typically only used by, or to, children.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง: ไทย terms whose usage is typically restricted to works of poetry.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่ไม่ควรใช้: ไทย terms whose usage is proscribed; thus, they are considered wrong according to prescriptive sources.
• หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่ไม่เป็นทางการ: ไทย terms whose use is typically restricted to casual, non‐ceremonious conversations.
• หมวดหมู่:สแลงภาษาไทย: ไทย colloquial terms that are typically used to mark membership in a cultural subgroup.