สุริย
ภาษาบาลีแก้ไข
รูปแบบอื่นแก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาสันสกฤต/ภาษาสันสกฤตพระเวท सूर्य (สูรฺย, “ดวงอาทิตย์”) ดูเพิ่มที่ภาษาสันสกฤต स्वर् (สฺวรฺ, “สวรรค์, แสง”) เทียบกับภาษาละติน sōl, ภาษากรีกโบราณ ἥλιος
คำนามแก้ไข
สุริย ช.
- ดวงอาทิตย์
- พระอาทิตย์ (เทวดา)
การผันรูปแก้ไข
ตารางการผันรูปของ "สุริย" (เพศชาย)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | สุริโย | สุริยา |
| กรรมการก (ทุติยา) | สุริยํ | สุริเย |
| กรณการก (ตติยา) | สุริเยน | สุริเยหิ หรือ สุริเยภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | สุริยสฺส หรือ สุริยาย หรือ สุริยตฺถํ | สุริยานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | สุริยสฺมา หรือ สุริยมฺหา หรือ สุริยา | สุริเยหิ หรือ สุริเยภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | สุริยสฺส | สุริยานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | สุริยสฺมิํ หรือ สุริยมฺหิ หรือ สุริเย | สุริเยสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | สุริย | สุริยา |