สัมพันธ์
ดูเพิ่ม: สัมพันธ
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सम्बन्ध (สมฺพนฺธ, “ติดพัน”) หรือภาษาบาลี สมฺพนฺธ
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | สำ-พัน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎm-pan |
ราชบัณฑิตยสภา | sam-phan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sam˩˩˦.pʰan˧/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
สัมพันธ์ (คำอาการนาม การสัมพันธ์)
- ผูกพัน, เกี่ยวข้อง
- เขากับฉันสัมพันธ์กันฉันญาติ
- ข้อความข้างหลังไม่สัมพันธ์กับข้อความข้างหน้า
คำคุณศัพท์ แก้ไข
สัมพันธ์ (คำอาการนาม ความสัมพันธ์)
- ที่ผูกพัน, ที่เกี่ยวข้อง
คำนาม แก้ไข
สัมพันธ์
- (ไวยากรณ์) การแยกความออกเป็นประโยค ๆ หรือส่วนต่าง ๆ ของประโยค แล้วบอกการเกี่ยวข้องของประโยคและคำต่าง ๆ ในประโยคนั้น ๆ