มาฆบูชา

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาบาลี มาฆปูชา; เทียบเท่า มาฆ +‎ บูชา

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		มา-คะ-บู-ชา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	maa-ká-buu-chaa
	ราชบัณฑิตยสภา	ma-kha-bu-cha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/maː˧.kʰa˦˥.buː˧.t͡ɕʰaː˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม

มาฆบูชา

1. (ศาสนาพุทธ) (วัน~) การทำบุญพิเศษทางพระพุทธศาสนาในวันเพ็ญเดือน 3 เพื่อระลึกถึงเหตุการณ์สำคัญซึ่งประกอบด้วยองค์ 4 ประการ คือ (1) วันเพ็ญดวงจันทร์เสวยมาฆฤกษ์ (ดวงจันทร์เดินมาถึงดาวฤกษ์ชื่อ มฆะ) (2) พระสงฆ์ 1,250 รูปประชุมกันโดยมิได้นัดหมาย (3) พระสงฆ์ที่มาประชุมนั้นล้วนได้รับเอหิภิกขุอุปสัมปทา (4) ท่านเหล่านั้นเป็นพระอรหันต์ทั้งสิ้น

คำพ้องความ

• จาตุรงคสันนิบาต