ลักษณ

ดูเพิ่ม: ลักษณ์

ภาษาไทย

ยืมมาจากสันสกฤต लक्षण (ลกฺษณ, “สิ่งชี้บอก, เครื่องหมาย”); เทียบบาลี ลกฺขณ

การแบ่งพยางค์		[เสียงสมาส] ลัก-สะ-หฺนะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lák-sà-nà-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	lak-sa-na-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/lak̚˦˥.sa˨˩.na˨˩./

ลักษณ