ดูเพิ่ม: ลักษณ์

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต लक्षण (ลกฺษณ, สิ่งชี้บอก, เครื่องหมาย); เทียบภาษาบาลี ลกฺขณ

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์[เสียงสมาส]
ลัก-สะ-หฺนะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlák-sà-nà-
ราชบัณฑิตยสภาlak-sa-na-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/lak̚˦˥.sa˨˩.na˨˩./

คำนาม แก้ไข

ลักษณ

  1. อีกรูปหนึ่งของ ลักษณ์

คำประสม แก้ไข