ดูเพิ่ม: ลักษณ์

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต लक्षण (ลกฺษณ, สิ่งชี้บอก, เครื่องหมาย); เทียบภาษาบาลี ลกฺขณ

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์[เสียงสมาส]
ลัก-สะ-หฺนะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlák-sà-nà-
ราชบัณฑิตยสภาlak-sa-na-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/lak̚˦˥.sa˨˩.na˨˩./

คำนาม

แก้ไข

ลักษณ

  1. อีกรูปหนึ่งของ ลักษณ์

ลูกคำ

แก้ไข