naengh

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *naŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย นั่ง, ภาษาคำเมือง ᨶᩢ᩠᩵ᨦ (นั่ง), ภาษาลาว ນັ່ງ (นั่ง), ภาษาไทลื้อ ᦓᧂᧈ (นั่ง), ภาษาไทดำ ꪙꪰ꪿ꪉ (นั่ง), ภาษาไทใหญ่ ၼင်ႈ (นั้ง), ภาษาอ่ายตน ꩫင် (นง์), ภาษาอาหม 𑜃𑜂𑜫 (นง์), ภาษาแสก หนั้ง

การออกเสียง

• (จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /naŋ˧/
• เลขวรรณยุกต์: naeng⁶
• การแบ่งพยางค์: naengh
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): นัง^{สามัญ}

คำกริยา

naengh (อักขรวิธี 1957–1982 nəŋƅ)

1. นั่ง