ไฟ
ดูเพิ่ม: ไฟ่
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ไฟ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fai |
ราชบัณฑิตยสภา | fai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /faj˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *wɤjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨼᩱ (ไฟ), ภาษาลาว ໄຟ (ไฟ), ภาษาไทลื้อ ᦺᦝ (ไฟ), ภาษาไทดำ ꪼꪡ (ไฟ), ภาษาไทขาว ꪼꪡ, ภาษาไทแดง ꪼꪡ, ภาษาไทใหญ่ ၽႆး (ไผ๊) หรือ ၾႆး (ไฝ๊), ภาษาไทใต้คง ᥜᥭᥰ (ฝั๊ย), ภาษาพ่าเก ၸႝ (ผย์), ภาษาอาหม 𑜇𑜩 (ผย์), 𑜇𑜐𑜫 (ผญ์), หรือ 𑜇𑜩𑜤 (ผาย์), ภาษาจ้วง feiz, ภาษาปู้อี fix, ภาษาแสก วี๊; เทียบภาษาเบดั้งเดิม *vəːjᴬ²
คำนาม แก้ไข
ไฟ
- ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง 4 คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม
- ผลจากปฏิกิริยาเคมีซึ่งก่อให้เกิดความร้อน แสงสว่าง และเปลว คือ กลุ่มแก๊สที่กำลังลุกไหม้ ทำให้ไหม้สิ่งต่าง ๆ ได้
- ไฟฟ้า
- หลอดไฟ
- สายไฟ
- (ในเชิงเปรียบเทียบ) ความเดือดร้อน
- ตอนนี้บ้านเมืองกำลังเป็นไฟ
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง 4
คำลักษณนาม แก้ไข
ไฟ
คำพ้องความ แก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ไฟ
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
- ดูที่ ไฟ/คำแปลภาษาอื่น
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาอังกฤษ phi, จากละตินช่วงปลาย phi, จากภาษากรีกโบราณ φεῖ (pheî)
คำนาม แก้ไข
ไฟ
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /faj˧˧/
คำนาม แก้ไข
ไฟ
- อีกรูปหนึ่งของ ᨼᩱ (ไฟ)