ดูเพิ่ม: ไท่ และ ไท้

ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ไท
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtai
ราชบัณฑิตยสภาthai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰaj˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงไทย
ไฟล์เสียง

รากศัพท์ 1 แก้ไข

คำนาม แก้ไข

ไท

  1. (โบราณ) ไทย
    (ประชุมจารึกสยาม ภาคที่ 1 จารึกสุโขทัย)

รากศัพท์ 2 แก้ไข

คำนาม แก้ไข

ไท

  1. ผู้เป็นใหญ่
    ท้าวไท

รากศัพท์ 3 แก้ไข

คำนาม แก้ไข

ไท

  1. ชนเชื้อชาติไท มีหลายสาขาด้วยกัน เช่น ไทใหญ่ ไทดำ ไทขาว
  2. ความมีอิสระในตัว, ความไม่เป็นทาส
คำประสม แก้ไข

ดูเพิ่ม แก้ไข

รากศัพท์ 4 แก้ไข

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ tie

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ไทไท้
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtaitái
ราชบัณฑิตยสภาthaithai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰaj˧/(สัมผัส)/tʰaj˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงไทย
ไฟล์เสียง

คำนาม แก้ไข

ไท

  1. เน็กไท ผ้าที่ใช้ผูกคอเสื้อเชิ้ต มักผูกเป็นปมรูปสามเหลี่ยมให้มีชายยาวลงมาประมาณเอว
    พอเขาผูกไทแล้วดูดีขึ้นเป็นกอง
คำพ้องความ แก้ไข