โจร
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต चोर (โจร) หรือภาษาบาลี โจร
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | โจน | [เสียงสมาส] โจ-ระ- | [เสียงสมาส] โจน-ระ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | joon | joo-rá- | joon-rá- |
| ราชบัณฑิตยสภา | chon | cho-ra- | chon-ra- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕoːn˧/(สัมผัส) | /t͡ɕoː˧.ra˦˥./ | /t͡ɕoːn˧.ra˦˥./ | |
| คำพ้องเสียง | โจน โจล | |||
คำนาม แก้ไข
โจร
- ผู้ร้ายที่ลักขโมยหรือปล้นสะดมทรัพย์สินผู้อื่นเป็นต้น
- โจรแฝงตัวเป็นคนขับรถทัวร์เพื่อลักทรัพย์นักท่องเที่ยว
คำประสม แก้ไข
รากศัพท์ 2 แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | โจน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | joon |
| ราชบัณฑิตยสภา | chon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕoːn˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | โจน โจล | |
คำนาม แก้ไข
โจร
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์ แก้ไข
คำนาม แก้ไข
โจร ช.
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "โจร" (เพศชาย)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | โจโร | โจรา |
| กรรมการก (ทุติยา) | โจรํ | โจเร |
| กรณการก (ตติยา) | โจเรน | โจเรหิ หรือ โจเรภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | โจรสฺส หรือ โจราย หรือ โจรตฺถํ | โจรานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | โจรสฺมา หรือ โจรมฺหา หรือ โจรา | โจเรหิ หรือ โจเรภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | โจรสฺส | โจรานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | โจรสฺมิํ หรือ โจรมฺหิ หรือ โจเร | โจเรสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | โจร | โจรา |