ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์โกย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgooi
ราชบัณฑิตยสภาkoi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/koːj˧/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

โกย (คำอาการนาม การโกย)

  1. อาการที่ใช้มือหรือสิ่งอื่นคุ้ยหรือกวาดสิ่งต่าง ๆ เช่น ข้าว ถ่าน มาทีละมาก ๆ
  2. ขนหรือรวบเอาไปเป็นจำนวนมาก
  3. (ภาษาปาก, สแลง) หนีไปโดยเร็ว[1]
    โกยกันเถอะ ครูมาโน่นแล้ว

คำเกี่ยวข้อง แก้ไข

คำสลับอักษร แก้ไข

อ้างอิง แก้ไข

  1. ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 18.