เสียงลือเสียงเล่าอ้าง

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

เสียง +‎ ลือ +‎ เสียง +‎ เล่า +‎ อ้าง; มาจากวรรคแรกของโคลงสี่สุภาพบทที่ 30 ในลิลิตพระลอ "เสียงฦๅเสียงเล่าอ้าง อันใด พี่เอย ฯลฯ"

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์เสียง-ลือ-เสียง-เล่า-อ้าง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǐiang-lʉʉ-sǐiang-lâo-âang
ราชบัณฑิตยสภาsiang-lue-siang-lao-ang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sia̯ŋ˩˩˦.lɯː˧.sia̯ŋ˩˩˦.law˥˩.ʔaːŋ˥˩/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

เสียงลือเสียงเล่าอ้าง

  1. (สำนวน) ข่าวลือ