เมีย
ดูเพิ่ม: เม.ย.
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *miəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨾ᩠ᨿᩮ (มเย), ภาษาเขิน ᨾᩮ (เม), ภาษาอีสาน เมีย, ภาษาลาว ເມຍ (เมย), ภาษาไทลื้อ ᦵᦙ (เม), ภาษาไทดำ ꪣꪸ (มย̂), ภาษาไทขาว ꪝꪸ, ภาษาไทใหญ่ မေး (เม๊), ภาษาอาหม 𑜉𑜣 (มี), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง meh, ภาษาจ้วง meh/maex
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เมีย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | miia |
| ราชบัณฑิตยสภา | mia | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mia̯˧/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
เมีย (คำลักษณนาม คน)
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
ภรรยา
คำคุณศัพท์ แก้ไข
เมีย
คำพ้องความ แก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:เมีย
ภาษาคำเมือง แก้ไข
คำนาม แก้ไข
เมีย
- อีกรูปหนึ่งของ ᨾ᩠ᨿᩮ (มเย)