ภาษาไทย แก้ไข

 
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์เทียน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtiian
ราชบัณฑิตยสภาthian
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰia̯n˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง

รากศัพท์ 1 แก้ไข

ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์ dyān หรือ dyan (เทียน); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ທຽນ (ทย̂น), ภาษาไทดำ ꪕꪸꪙ (ต̱ย̂น), ภาษาไทขาว ꪕꪸꪙ, ภาษาเขมร ទៀន (เทียน)

คำนาม แก้ไข

เทียน

  1. เครื่องตามไฟที่ฟั่นหรือหล่อด้วยขี้ผึ้งหรือไขเป็นต้น มีไส้อยู่ตรงใจกลาง (คำลักษณนาม เล่ม)
  2. (ภาษาปาก, สแลง) อวัยวะเพศชาย
คำพ้องความ แก้ไข

รากศัพท์ 2 แก้ไข

คำนาม แก้ไข

เทียน

  1. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Impatiens balsamina L. ในวงศ์ Balsaminaceae ลำต้นอวบน้ำ ดอกมีสีต่าง ๆ กัน เช่น ขาว ชมพู ม่วง
คำพ้องความ แก้ไข

รากศัพท์ 3 แก้ไข

คำนาม แก้ไข

เทียน

  1. ชื่อเครื่องยาสมุนไพรจำพวกหนึ่ง ได้จากผลและเมล็ดแห้งของไม้ล้มลุก มีหลายชนิด คือ เทียนทั้ง 5 ได้แก่ เทียนขาว เทียนข้าวเปลือก เทียนดำ เทียนแดง เทียนตาตั๊กแตน เทียนทั้ง 7 เพิ่ม เทียนเยาวพาณี เทียนสัตตบุษย์ เทียนทั้ง 9 เพิ่ม เทียนตากบ เทียนเกล็ดหอย และยังมีเทียนพิเศษอีกหลายชนิด เช่น เทียนลวด เทียนขม เทียนแกลบ

รากศัพท์ 4 แก้ไข

คำนาม แก้ไข

เทียน

  1. เต่าเหลือง