เฒ่า
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (ล้าสมัย) เถ้า
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *crawꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เถ้า หรือ เถ่า, ภาษาลาว ເຖົ້າ (เถ็้า), ภาษาคำเมือง ᨳᩮᩢ᩶ᩣ (เถั้า), ภาษาไทลื้อ ᦏᧁᧉ (เถ้า), ภาษาไทดำ ꪹꪖ꫁ꪱ (เถ้า), ภาษาไทใหญ่ ထဝ်ႈ (ถ้ว), ภาษาอาหม 𑜌𑜧 (ถว์) หรือ 𑜌𑜨𑜧 (ถอ̂ว์), ภาษาจ้วง daeuz, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง taeuz (“โต, ใหญ่, หลวง”)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เท่า | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tâo |
| ราชบัณฑิตยสภา | thao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰaw˥˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | เถ้า เท่า | |
คำคุณศัพท์ แก้ไข
เฒ่า (คำอาการนาม ความเฒ่า)
คำพ้องความ แก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:แก่