เชื้อ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨩᩮᩬᩥ᩶ᩋ (เชอิ้อ), ภาษาลาว ເຊື້ອ (เซื้อ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦋᦲᧉ (เชี้), ภาษาไทดำ ꪹꪋ꫁ (เจ้̱), ภาษาไทใหญ่ ၸိူဝ်ႉ (เจิ๎ว), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง cwex (เชื้อ, “บรรพบุรุษ”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | เชื้อ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chʉ́ʉa |
ราชบัณฑิตยสภา | chuea | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰɯa̯˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
เชื้อ
- สิ่งที่เป็นต้นเหตุทำให้เกิดสิ่งอื่น ๆ ที่มีลักษณะทำนองเดียวกัน
- เชื้อไฟ
- เชื้อเหล้า
- ผู้ที่สืบวงศ์วานว่านเครือเผ่าพันธุ์ต่อ ๆ กันมา
- มีเชื้อจีน
- มีเชื้อแขก
คำลักษณนาม แก้ไข
เชื้อ
คำกริยา แก้ไข
เชื้อ
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕɯaː˦˥/
คำนาม แก้ไข
เชื้อ
- อีกรูปหนึ่งของ ᨩᩮᩬᩥ᩶ᩋ (เชอิ้อ)