เชื่อ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟɯəᴮ; เทียบภาษาจีนยุคกลาง 貰 (MC zyaeH, “ยืม; กู้ (เงิน)”) และ 賒 (MC syae, “ซื้อขายด้วยสินเชื่อ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨩᩮᩬᩥ᩵ᩋ (เชอิ่อ), ภาษาอีสาน เซื่อ, ภาษาลาว ເຊື່ອ (เซื่อ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦋᦲᧈ (เชี่), ภาษาไทดำ ꪹꪋ꪿ (เจ่̱), ภาษาไทใหญ่ ၸိူဝ်ႈ (เจิ้ว), ภาษาอาหม 𑜋𑜥 (ฉู), ภาษาจ้วง cwh (“เชื่อใจ”) หรือ si, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง sie
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เชื่อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chʉ̂ʉa |
| ราชบัณฑิตยสภา | chuea | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰɯa̯˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา แก้ไข
เชื่อ (คำอาการนาม การเชื่อ หรือ ความเชื่อ)
คำประสม แก้ไข
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
มั่นใจ
คำสืบทอด แก้ไข
- → เขมร: ជឿ (เชือ)
ภาษาคำเมือง แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
เชื่อ (คำอาการนาม การเชื่อ หรือ คำเชื่อ หรือ ฅวามเชื่อ)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨩᩮᩬᩥ᩵ᩋ (เชอิ่อ)