ดูเพิ่ม: เช็ด

ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
เชิดเชิ็่ด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchə̂ətchə̂t
ราชบัณฑิตยสภาchoetchoet
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰɤːt̚˥˩/(สัมผัส)/t͡ɕʰɤt̚˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

เชิด (คำอาการนาม การเชิด)

  1. ยื่นหรือยกขึ้นจนเห็นเด่น
    เชิดหน้า
    เชิดอก
  2. (ในเชิงเปรียบเทียบ) ถูกใช้ให้ออกหน้าแทน ในคำว่า ถูกเชิด
  3. เมิน
    เขาถูกเชิดใส่

คำคุณศัพท์ แก้ไข

เชิด

  1. ที่ยื่นหรือยกขึ้นจนเห็นเด่น
    ปากเชิด
    จมูกเชิด
    หน้าเชิด

คำนาม แก้ไข

เชิด

  1. ชื่อเพลงไทยประเภทหนึ่ง ใช้บรรเลงในการแสดงกิริยาไปมาอย่างรวดเร็วหรือการเดินทางระยะไกล เรียกว่า เพลงเชิด
    เชิดกลอง
    เชิดฉิ่ง
    เชิดฉาน
    เชิดนอก
  2. ท่าโขนท่าหนึ่ง