ดูเพิ่ม: เง่า

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ŋawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨦᩮᩢᩣ (เงัา), ภาษาลาว ເງົາ (เง็า), ภาษาไทลื้อ ᦇᧁ (เงา), ภาษาไทดำ ꪹꪉꪱ (เงา), ภาษาไทใหญ่ ငဝ်း (ง๊ว), ภาษาไทใต้คง ᥒᥝᥰ (เง๊า), ภาษาอาหม 𑜂𑜧 (งว์) หรือ 𑜂𑜧𑜈𑜫 (งว์ว์), ภาษาจ้วง ngaeuz; เทียบภาษาเบดั้งเดิม *ŋuːjᴬ¹

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์เงา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงngao
ราชบัณฑิตยสภาngao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ŋaw˧/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

เงา

  1. ส่วนที่มืดเพราะมีวัตถุบังแสงทำให้แลเห็นเป็นรูปของวัตถุนั้น
  2. รูปที่ปรากฏในของใสหรือเป็นมันเช่นน้ำหรือกระจก
  3. (ทัศนศาสตร์) อาณาเขตหลังวัตถุที่แสงเคลื่อนที่ไปกระทบวัตถุนั้นแล้วแสงเคลื่อนที่ไปไม่ถึงทั้งหมดหรือไปถึงได้บ้าง

คำคุณศัพท์ แก้ไข

เงา (คำอาการนาม ความเงา)

  1. เป็นมันจนมีรูปปรากฏ

คำประสม แก้ไข