ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์เคฺราะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkrɔ́
ราชบัณฑิตยสภาkhro
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰrɔʔ˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

แผลงมาจากภาษาสันสกฤต ग्रह (คฺรห, ดาวเคราะห์, ยึด); เทียบภาษาบาลี คห (ยึด)

คำนาม แก้ไข

เคราะห์

  1. (โหราศาสตร์) เรียกดาวเฉพาะ 9 ดวง เรียงตามลำดับมหาทักษา คือ อาทิตย์ จันทร์ อังคาร พุธ เสาร์ พฤหัสบดี ราหู ศุกร์ เกตุ ซึ่งถือกันว่ามีเทวดาประจำแต่ละดวง ว่า ดาวพระเคราะห์
  2. (โหราศาสตร์) เรียกดาวพระเคราะห์ทั้ง 9 ดวงอย่างรวมว่า ดาวนพเคราะห์ ถือว่าเป็นดาวที่ยึดโชคของคน
  3. สิ่งที่นำผลมาให้โดยไม่ได้คาดหมาย, มักนิยมใช้ในทางไม่ดี
    เคราะห์ดี
    เคราะห์ร้าย
    มีเคราะห์
    ฟาดเคราะห์

รากศัพท์ 2 แก้ไข

แผลงมาจากภาษาสันสกฤต ग्रह (คฺรห, ดาวเคราะห์)

คำนาม แก้ไข

เคราะห์

  1. (ดาราศาสตร์) เรียกดาวที่ไม่มีแสงสว่างในตัวเอง ต้องได้รับแสงสว่างจากดาวฤกษ์ และเป็นบริวารโคจรรอบดาวฤกษ์ ว่า ดาวเคราะห์, ในระบบสุริยจักรวาล มี 9 ดวง เรียงลำดับจากใกล้ดวงอาทิตย์ออกไป คือ พุธ (Mercury) ศุกร์ (Venus) โลก (Earth) อังคาร (Mars) พฤหัสบดี (Jupiter) เสาร์ (Saturn) มฤตยู (Uranus) สมุทร (Neptune) ยม (Pluto)