อารมณ์
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี อารมฺมณ (“พื้นฐาน, สิ่งค้ำจุน, รากฐาน; เหตุ, ที่มา, ปัจจัย”); เทียบภาษาสันสกฤต आलम्बन (อาลมฺพน, “ฐาน, พื้นฐาน”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | อา-รม | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | aa-rom |
ราชบัณฑิตยสภา | a-rom | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaː˧.rom˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
อารมณ์
- สิ่งที่ยึดหน่วงจิตโดยผ่านทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ
- รูปเป็นอารมณ์ของตา
- เสียงเป็นอารมณ์ของหู
- เครื่องยึดถือเป็นจริงเป็นจัง
- เรื่องนี้อย่าเอามาเป็นอารมณ์เลย
- ความรู้สึกทางใจที่เปลี่ยนแปลงไปตามสิ่งเร้า
- อารมณ์รัก
- อารมณ์โกรธ
- อารมณ์ดี
- อารมณ์ร้าย
- อัธยาศัย, ปรกตินิสัย
- อารมณ์ขัน
- อารมณ์เยือกเย็น
- อารมณ์ร้อน
- ความรู้สึก
- อารมณ์ค้าง
- ใส่อารมณ์
- ความรู้สึกซึ่งมักใช้ไปในทางกามารมณ์
- อารมณ์เปลี่ยว
- เกิดอารมณ์
คำพ้องความ แก้ไข
- (ความรู้สึก): อาเวค
ดูเพิ่ม แก้ไข
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
สภาพความรู้สึก, ภาวะทางใจ
คำคุณศัพท์ แก้ไข
อารมณ์