หว่าน
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.waːlᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᩅ᩵ᩣ᩠ᨶ (หว่าน), ภาษาเขิน ᩉ᩠ᩅ᩵ᩣ᩠ᨶ (หว่าน), ภาษาไทลื้อ ᦛᦱᧃᧈ (หฺว่าน), ภาษาลาว ຫວ່ານ (หว่าน), ภาษาไทดำ ꪪ꪿ꪱꪙ (หฺว่าน), ภาษาไทขาว ꪪꪱꪙꫀ, ภาษาไทใหญ่ ဝၢၼ်ႇ (ว่าน), ภาษาจ้วง vanq
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | หฺว่าน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wàan |
| ราชบัณฑิตยสภา | wan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /waːn˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา แก้ไข
หว่าน (คำอาการนาม การหว่าน)
ภาษาแสก แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /vaːn²/, [vaːn˩]
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.waːlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หวาน, ภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᩅᩣ᩠ᨶ (หวาน), ภาษาเขิน ᩉ᩠ᩅᩣ᩠ᨶ (หวาน), ภาษาลาว ຫວານ (หวาน), ภาษาไทลื้อ ᦛᦱᧃ (หฺวาน), ภาษาไทใหญ่ ဝၢၼ် (วาน), ภาษาไทใต้คง ᥝᥣᥢᥴ (ว๋าน), ภาษาพ่าเก ဝꩫ် (วน์), ภาษาอาหม 𑜈𑜃𑜫 (บน์), ภาษาจ้วง van
คำคุณศัพท์ แก้ไข
หว่าน
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
หว่าน